rondreis-west-canada-met-kinderen-peyto-lake

Reisverslag West-Canada met kinderen

Augustus 2018 – We vliegen vanaf Brussel naar Frankfurt om vanaf daar rechtstreek de oversteek naar Vancouver te maken. Het is een behoorlijke lange zit maar met wat films, eten, spelletjes en een dutje tussendoor goed te doen. We halen de huurauto op, checken in bij het hotel en eten wat bij de IHOP. Na een verfrissende duik in het zwembad en het doen van wat boodschapjes zijn we klaar voor onze roadtrip van ruim 3.000 km door West Canada en de noordelijke staten van de USA.

Via hangbruggen naar watervallen en ontspoorde treinen

We beginnen de dag goed met wafels en pancakes met Maple sirop. Vandaag rijden we naar Whistler met onderweg behoorlijk wat stops. De eerste is Lynn Canyon, een prachtig bos in het noorden van Vancouver dat vooral bekend staat om de Lynn Canyon Suspension Bridge. Lees hier waarom we kozen voor Lynn Canyon in plaats van de bekendere Vancouver Suspension Bridge.

Na ons een paar uur vermaakt te hebben rijden we door naar de Shannon falls waar we picknicken een korte wandeling naar de indrukwekkende waterval maken.

Whistler-train-wrack-trail

Next stop tijdens de rit naar Whistler is de Train Wrack trail. Het is even zoeken maar al snel vinden we het pad dat ons naar de in 1956 ontspoorde treinwagons brengt. Het contrast tussen het bos en de verroeste wagons met felle kleuren graffiti is enorm. 

Van Whistler een lange rit richting Clearwater

Na wat sightseeing in het gezellige dorp Whistler en de nodige spatters in het hotelzwembad vervolgen we onze weg richting Clearwater. Het is een lange rit maar we maken onderweg genoeg stops waardoor het geen lange zit is. De eerste stop is voor de Nairn Falls Lookout trail. Een wandeling van 1,5 km langs een prachtige blauwgroene rivier naar een krachtige waterval. Echt een prachtige plek. Zonde dat veel mensen deze stop overslaan. 

Pittige hike naar Middle Joffre Lake

Vanaf de parkeerplaats is het zo’n tien minuten naar het eerste gletsjermeer; Lower Joffre Lake. De prachtige kleur van het meer tegen een decor van diepgroene loofbomen en grillige bergen belooft al veel goeds. 

reisverslag-west-canada-lower-joffre-lake

Voor het tweede meer moeten we stukken meer moeite doen. Een pittige hike van vijf kilometer (one way) en 400 hoogtemeters (echt heel erg veel treden) brengt ons bij Middle Joffre Lake. Maar de inspanning is het dubbel en dwars waard. Een fantastisch mooi turquoise blauw meer tussen ruige bergpieken, ijsvelden en kabbelende beekjes maakt het een unieke plek.

Wings Wednesday

Het landschap is uitgestrekt en de eetgelegenheden dun gezaaid. Blij dat we een klein dorpje tegenkwamen met een paar cafe’s. We kozen voor een tentje waar het Wings Wednesday was. Blijkbaar populair onder de locals want de zaak zat zo goed als vol. Na een overdaad aan chicken wings en nog een klein stukje rijden arriveren we in 100 Miles House. Hier overnachten we zodat we morgen nog maar een klein stukje naar Clearwater hoeven.

reisverslag-west-canada-met-kinderen

Met 40 graden alle beren op één oor

We slapen twee nachtjes in het dorpje Clearwater, grenzend aan het Wells Grey Provincial Park. Het park staat bekend om de vele watervallen en de grote kans op het spotten van beren. Helaas treffen we het wat dat betreft niet. Met bijna 40 graden liggen alle beren op één oor. We maken wat korte hikes en genieten van een uitgebreid diner bij Hop “N” Hog Tap & Smokehouse. Aanrader!

wells-grey-met-kinderen

Als we vroeg in de ochtend – kinds nog in pyjama – nog een keer het park inrijden hebben we meer geluk. Recht voor onze auto steekt een beer over. Jammer genoeg was hij te snel om een foto te maken. 

Een nat pak halen bij Moul Falls

Na een wandeling van een uur komen we bij Moul Falls uit. De op twee na hoogste waterval van het park. Via een glibberige rotsachtige trap dalen we af tot aan de voet van de waterval. Het uitzicht is er geweldig en de kracht van het water goed voelbaar. 

Het meest spectaculaire is dat je achter deze waterval langs kunt lopen. Het pad was best smal en de hoeveelheid water dat zich over je heen stort meer dan we hadden ingeschat. Niet zo gek dat Timo het doodeng vond en supertrots was dat hij de overkant had bereikt.

wells-grey-met-kinderen-3

Op de berenboot zonder beren

Om de lange rit van Wells Grey naar Jasper een beetje te breken én in de hoop wat meer beren te zien gaan we in Blue River op berensafari. We varen bijna twee uur rond, genieten van prachtige vergezichten en maken een stop bij een mooie waterval. Maar helaas… geen beer gezien.

Life is good

We vervolgen onze weg en maken een stop bij de Rearguard Falls. Deze waterpartij is laag en breed en het water van de Fraser-rivier stroomt er snel. Als je hier in de juiste tijd van het jaar bent kun je zalmen tegen de stroming in springen om terug te keren naar hun geboorte rivier. De beren in dit gebied zijn gek op deze zalm omdat het vet een prima basis is voor een winterslaap.

’s Avonds in de stad Jasper hebben we gerelaxed bij Lake Annette. We hebben het hele meer voor onszelf, inclusief zonsondergang en lekkere hapjes. Heerlijk!

Jasper; beste bakkertje ever, Maligne lake en Maligne Canyon

Wat een fantastische bakkerij in het dorpje Jasper! Bear’s Paw Bakery is maar een heel klein zaakje maar alles is supervers en de keuze reuze! De perfecte plek om een ontbijtje en verse koffie te halen.

Na de koffie gaan we op pad naar Medicine Lake en Maligne Lake. De natuur blijft ons verrassen. Het gebied is het jaar ervoor getroffen door grote bosbranden en doet daardoor een beetje spookachtig aan.

Maligne-lake-met-kinderen

De Maligne rivier stroomt vanaf het Maligne Lake kilometers lang onder de grond door, totdat het Maligne Canyon bereikt. Daar heeft het water kalksteen flink weggesleten waardoor er een prachtige kloof is ontstaan. Via kronkelweggetjes en diverse bruggen lopen we een eind langs de canyon. Helaas regent het en besluiten we na zo’n twee uurtjes dat we niet helemaal tot de laatste brug doorlopen. In plaats daarvan shoppen we nog wat en gaan we lekker eten.

Op de terugweg zien we vanuit de auto een beer op zijn gemakje bessen van een struik happen. We kijken het op ons gemakje aan en verbazen ons over de hoeveelheid toeristen die binnen no time toestromen en de hele weg blokkeren. Niet normaal!

There we go! Alberta Highway 93

De Icefields Parkway, ook Alberta Highway 93, is een weg in Alberta, Canada, die dwars door de Canadese Rocky Mountains gaat. Door veel mensen beschreven als één van de mooiste wegen ter wereld. Ruim 230 kilometer natuurschoon voor de boeg. Roadtrippen zoals roadtrippen bedoeld is. Love it! We hebben er zin in! First stop: Athabasca Falls, gevolgd door de Sunwapta Falls. 

Helaas is de ochtend nog wat bewolkt maar gelukkig trekt het snel open en kunnen we echt op en top genieten van deze route, 

Meren en/of wolven

Na 20 minuutjes wandelen vanaf de parking verschijnt vanuit het niets Peyto Lake. Bekend om de vorm van een wolvenkop. Het indrukwekkende meer wordt gevoed door de gletsjer. De blauwgroene kleur ontstaat door mineralen en slib en knalt het groene landschap uit. Echt prachtig!

Hoogtepunt heel veel van vandaag

Misschien wel nog mooier is Bow Lake, dat net iets verder ligt. Dit strakblauwe meer met op de achtergrond de Wapta Icefield en de Bow Glacier is een stuk minder druk bezocht maar minstens net zo mooi. Helemaal omdat je daar gewoon aan de oever van het meer kunt komen. Heerlijke plek voor kinderen om steentjes in het water te gooien. Dat gaat blijkbaar nooit vervelen. 

bow-lake-met/kinderen

’s Avonds bezoeken we Emerald Lake in Yoho National Park nog even. Er was verder niemand bij het meer en het water stond dus echt stil. Emerald lake is dan net één grote turquoise spiegel. 

Dag 10: En doorrrrr…

Na een nachtje in een Airbnb in Field rijden we door naar Banff. Via de Natural Bridge en Takkakaw Falls, een waterval van ongeveer 225 meter hoog. De nevel hiervan komt behoorlijk ver wat het er best fris maakt.

Éénmaal in Banff National Park maken we een wandeling door de populaire Johnsten Canyon en slenteren we nog wat door het gezellige dorp van Banff. Gezellige sfeertje hier. We eten bij Old Spaghetti Factory. Voortaan het nr 1 restaurant voor de kinderen.

Waar rook is is vuur

Vanaf dit punt van de reis staan bosbranden centraal. Doordat er zowel in Canada als Noord Amerika op vele plekken heftige bosbranden zijn is de luchtkwaliteit erg slecht geworden. Alles is in een dikke mist gehuld. 

Zo ook het normaal strakblauwe Lake Louise wat nu een erg mysterieuze vibe had. Toch was het zeker de moeite waard. Ook de rit met de gele schoolbus was een ervaring op zich.

lake-louisa

Naar de beschaafde wereld

Banff is een hele leuke plek om te verblijven. Je kunt overal wandelen, er zijn volop meertjes om te zwemmen en er was zelfs een festival met live muziek. Maar het is tijd om dit leuke dorp te verlaten. We vervolgen onze weg naar Calgary. Na bijna twee weken natuurgeweld zoeken we de hectiek van een grote(re) stad op. 

Met z´n allen in het zadel

Na een potje bowlen in Calgary en een goede nachtrust rijden we richting de Amerikaanse grens. Maar eerst bezoeken we nog Waterton National Park. Een park dat een half jaar ervoor zwaar is getroffen door bosbranden. Gek idee dat het ook gewoon een dorp is waar mensen wonen. Zo zijn bijvoorbeeld ook de stallen van de familie die paardrijtochten organiseert helemaal vergaan. Echt alles wat mensen door generaties in opgebouwd is met de grond gelijk gemaakt,

We verkennen het gebied te paard en genieten van de prachtige natuur. In dit park hebben we beer nummer drie gespot. Heel veilig aan de overkant van de oever op zoek naar een lekker stukje vis.

Welcome to America

Vandaag gaan we de Amerikaanse grens over dwars door de staat Montana. Een uitgestrekt landschap waar je weinig tot niks tegenkomt. Alleen af en toe een groep koeien op de weg. Het is duidelijk dat landbouw en veeteelt hier de belangrijkste inkomstenbronnen zijn. Een heel ander Amerika dan dat we zagen tijdens onze roadtrip door West USA.

We hebben gekozen om via Glacier National Park te gaan om de Going to the sun route te kunnen rijden. Helaas… Halverwege het park is de weg afgesloten vanwege bosbranden in het gebied. De enige optie is terug en om het park heen rijden. Een extra stuk van ruim 200 km.

Wiebelbenen 

Vanaf Glacier park koersen we richting Seattle. Omdat die afstand erg groot is overnachten we in Spokane. Onderweg maken we nog een mooie stop bij Kootenai Falls waar je met een hangbrug de rivier kunt oversteken. Op de brug mogen maar 3 mensen tegelijk en wiebelt aan alle kanten.

Blijf binnen en sluit ramen en deuren

Spokane is een middelgrote stad in Noord Amerika met een mooi stadspark waar je van alles kunt doen. Onder andere rolschaatsen. Helaas worden we na één rondje al van de baan gehaald. De luchtkwaliteit is zo slecht dat het advies is binnen te blijven. Alle parken sluiten hun deuren. Dan maar uitgebreid ergens eten en zwemmen in het hotel.

Seattle sightseeing

Gelukkig is de luchtkwaliteit in Seattle een stuk beter dan we hadden gedacht en kunnen we zorgeloos de stad verkennen. Vandaag een bezoek aan het centrum met Pike´s Place Market, plakken kauwgom op de wereldberoemde Gum Wall, eten superverse Mac&Cheese bij Beechers, lopen we langs ’s werelds eerste Starbucks filiaal en eten bij het Hardrock café. 

Plakken, plakken, plakken

In 1990 begonnen mensen die verveeld in de rij stonden te wachten voor het theater kauwgom op de muur te plakken. Het is echt een onwijs vieze maar tegelijk hele creatieve plek. Je ziet de meest gekke creaties in alle kleuren van de regenboog. Uiteraard hangt nu ook ons speeksel te pronken aan de wand. 

De grens over naar Canada

De laatste bestemming van deze geweldige reis is Vancouver. Maar voordat we de grens overgaan maken we nog een shopstop in een outlet mall en bezoeken we de Boeing fabriek. Helaas is het bouwen van vliegtuigen op en top secret dus foto’s hebben we niet. Maar indrukwekkend was het wel. Als je in de buurt bent zeker de moeite waard om even een stop te maken.

In Vancouver verkennen we Stanley park op de fietst. Voor Timo even wennen aan een fiets met versnellingen terwijl Nena en ik de grootste lol hadden op een tandem. In Stanley park staan nog originele totempalen gebouwd door de indianen. Ook heb je vanaf dit park een mooi uitzicht op de skyline van de stad.

Bye bye Canada

En dan is het echt de laatste dag van een hele gave reis. We vliegen ’s avonds dus hobbelen we overdags nog wat door de stad. We nemen onder andere een kijkje bij het watervliegtuig vliegveld. 

Eenmaal op het vliegveld blijkt dat de vlucht een behoorlijke vertraging heeft. Gelukkig is er heel dichtbij nog een outlet dus we checken vast in en winkelen nog wat. Matthias en Timo vermaken zich vooral met het bekijken van de heel laag overvliegende vliegtuigen. En de bak herrie dat er vanaf komt.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *